Phiên âm : gāo bù kě pān.
Hán Việt : cao bất khả phàn.
Thuần Việt : .
Đồng nghĩa : , .
Trái nghĩa : , .
形容人態度顯得高高在上, 令人難以親近。例他常一副高不可攀的樣子, 難怪朋友不多。1.形容難以到達的意思。《鏡花緣》第九回:「小弟攛空離地不過五六丈, 此樹高不可攀, 何能摘他?」也作「高不可登」。2.形容人高高在上, 難以親近。如:「他一副高不可攀的樣子, 讓人不敢多接近。」